Eén van de bouwstenen waaruit onze reis is opgesteld heet “going local”. De eerste dag in Yangon voelde ook al aardig local aan.
De dag begon, na kennismaking met onze gids van de dag Ted (zo schrijf je het vast niet), in lokaal tentje voor een ontbijt van mohinga. Dat is een vissoep met rijstnoedels, prima te eten maar om nou dagelijks met vissoep je dag te beginnen… Vervolgens naar een lokale markt, altijd een favoriet van ons: veel geuren (niet altijd even aangenaam), kleuren en mensen.
Daarna begeleidde ze ons naar dé bezienswaardigheid van Yangon: de Shwedagon pagode. Dat is een groot tempelcomplex met een enorme goudgeschilderde koepel van meer dan honder meter hoog. Onderweg aan de straatkant gepauzeerd met wat cupcakes in de aanslag als gift voor de boeddhistische monniken die veelvuldig over straat lopen. Diep buigen als je het geeft, want je hoofd moet lager zijn dan die van de monnik. En dat zijn vaak kinderen!
Na de pagode is het alweer lunchtijd. Ook weer lokaal in een tentje waar we keus hebben uit een vitrine van verschillende curries en groenten. Aangevuld met soep en rijst een mooie kennismaking met de Birmese keuken.
Daarna houdt de tour voor mij even op: we bezoeken een nonnenhuis. Ik mag binnenkomen maar niet mee met de rondleiding. Geen enkel probleem, want terwijl Winnie wegwijs wordt gemaakt in het leven van de nonnen krijg ik thee en verschillende hapjes. De combinatie van pompelmoes met chilipasta klinkt bijzonder en dat is het ook. Bijzonder lekker :-).
’s Avonds bezoeken we de pagode nog een keer en dan is hij zo mogelijk nog mooier dan overdag. Prachtig verlicht worden alle details zichtbaar en de sfeer wordt met kaarslicht verder verhoogd. De tempel is niet de enige attractie van de avond, dat zijn wij zelf ook. Verschillende locals nemen een foto van ons of willen met ons op de foto. Toerisme is duidelijk nog niet groot hier, dus de verwachting voor de rest van de reis zijn alleen maar toegenomen.
