Bagan
Na een minder fijne busrit naar Bagan op nieuwjaarsdag en een goede nachtrust beginnen we ons allebei weer wat beter te voelen. Bij mij gaat het herstel wat sneller, maar ik heb dan ook iets meer “reserves”.
De transfer van de bushalte naar ons hotel brengt opluchting. De planning was twee dagen mountain biken door Bagan, maar onze lichamen zijn aardig verzwakt door twee dagen veel vocht verliezen en weinig eten. We krijgen echter de keus: mountain bikes of elektrische fietsen. Gretig gaan we beiden voor de e-bike! Die e-bikes zijn eigenlijk gewoon scooters, maar dan elektrisch. En van Chinees plastic, dus erg degelijk voelt het niet aan.
Bagan overtreft de verwachtingen. Het is een uitgestrekt gebied van ruim 40 vierkante kilometer bezaaid met meer dan 2200 pagodes, tempels en stupas. De individuele pagodes zijn vaak niet erg bijzonder – deels vervallen ruïnes – maar met name het uitzicht wanneer we een wat grotere tempel beklimmen is weergaloos. Eindeloos lijken de puntige daken zich uit te strekken in een landschap van heuvels en bos.
We kijken uit naar de zonsondergang en die stelt niet teleur. Hoewel het plotseling enorm toeristisch lijkt – mensen worden met busladingen tegelijk naar de paar tempels met een mooi zonsondergang-uitzicht gebracht – is de zonsondergang met dit uitzicht adembenemend.
De volgende dag vroeg op om ook de zonsopkomst te kunnen bewonderen. Dat heeft wat voeten in aarde: ondanks de beloften zijn onze e-bikes nog niet opgeladen, maar uiteindelijk redden we het om ook die vanaf een hogere plek te bekijken. De zonsopkomst is zo mogelijk nog mooier dan de zonsondergang, omdat nu de pagodes worden omgeven door de optrekkende mist, wat de omgeving een mysterieus karakter geeft.
Inle
Na Bagan vliegen we door naar Inle. We hebben ons verblijf in Nyaung Shwe met een nacht verlengd waardoor we heerlijk even voor ons zelf hebben. De dag hebben we geen excursies gepland, dus we doen lekker waar we zin in hebben. Te beginnen met uitslapen, want blijkbaar moeten onze lichamen nog steeds wat herstelwerkzaamheden doen. Na het ontbijt begeven we ons naar lokale markt die eens in de vijf dagen wordt gehouden. Voor mij altijd een hoogtepunt. Het geeft je de kans de lokale atmosfeer in te ademen zoals geen excursie je kan laten ervaren.
Na de lunch gaan we op zoek naar een massagesalon. Aangezien Myanmar naast Thailand ligt hadden we verwacht deze op veel plekken wel te vinden, maar dit blijkt toch een groot verschil tussen deze twee landen. Hier in Nyaung Shwe moet het echter wel mogelijk zijn en we volgen één van de bordjes die verwijzen naar “Inntar Family Massage”. De Inntar zijn één van de vele volkeren die in Myanmar leven (daarom wordt Myanmar ook geen Birma meer genoemd; de Birmezen zijn slechts één van de 135 verschillende bevolkingsgroepen. Vergelijk het met Nederland “Holland” noemen). De massagesalon is een teakhouten hutje zoals kenmerkend is voor de omgeving. Binnen worden we getrakteerd op groene thee en wafels van gepofte rijst en gepofte tofu. “Eat much eat” worden we aangemoedigd om toch zeker nog wat te nemen. Na deze hartelijke verwelkoming begint de verwennerij met een full-body massage. Met olie en tijgerbalsem maar wel met de kleren aan.
De laatste dag rondom het Inle meer overnachten we op het meer zelf. Maar niet voordat we een uitgebreide excursie over het meer hebben gedaan: met de boot langs een zijde- en lotusweverij waar Winnie haar eerste souvenir koopt, een botenmaker, sigarenmakers en een zilver- en goudsmid. De lunch is weer een overheerlijke thuisgemaakte noedelsoep. Tijdens de lunch pakt onze gids een boek en wijst naar de coverfoto. Of we interesse hebben ook de langnekmensen te zien. Natuurlijk wel, maar die leven toch in een andere regio? Blijkt dat deze mensen naar Inle komen om te werken. Natuurlijk willen we dat wel een keer zien, dus een extra tussenstop wordt ingelast. Een heel bijzonder gezicht, kleine oude vrouwtjes met ringen om hun nek die ze een beetje onnatuurlijk lange nek geeft. Foto’s maken van mensen is vaak een beetje gênant maar dit keer geen probleem. Ze worden graag gefotografeerd en een oud vrouwtje wil zelfs dat ik haar foto opnieuw neem omdat deze niet mooi genoeg is!
’s Avonds genieten we van deze idyllische plek op het water bij ons huisje op palen.
We verlaten de mooie omgeving ’s ochtends vroeg. We worden naar de kant gevaren terwijl de zon langzaam opkomt boven de bergen en de mistflarden verjaagd, terwijl een paar eenzame vissers op één been balancerend en met het andere roeiend hun netten uitgooien.